Αποσπάσματα από την παρουσίαση της δημοσιογράφου Δέσποινας Ορφανάκη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Όχι σε κάθε επέμβαση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ

στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία

Με τη χτεσινή απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την ανάπτυξη της ιμπεριαλιστικής αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, που υιοθετήθηκε ομόφωνα από τα 15 μέλη του με το πρόσχημα της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε μια χώρα όπου υποδαύλισαν την αλληλοσφαγή του λαού της, ανοίγει ο δρόμος για τη δρομολογημένη εδώ και μήνες  στρατιωτική επέμβαση  της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στη χώρα αυτή.

Μία επέμβαση που στόχο έχει τον ανεκμετάλλευτο τεράστιο πλούτο πρώτων υλών στην περιοχή και τον ανταγωνισμό των διαφόρων τμημάτων του κεφαλαίου για το ποιος ή ποιοι θα τον καρπωθούν. Αυτοί που αιματοκύλησαν τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν προσπαθούν να πείσουν ότι το ενδιαφέρον τους είναι «ανθρωπιστικό» και όχι η αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και η εδραίωση και επέκταση της κυριαρχίας τους στην περιοχή.

 Ευχαριστώ πολύ την Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης και την Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη. Είναι για μένα πολύ τιμητικό  που με κάλεσαν να μιλήσω στη σημερινή εκδήλωση. Το θέμα μας είναι: «Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι και οι εξελίξεις στην περιοχή».

Είμαι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, αλλά δεν θα μιλήσω εκ μέρους της. Πρέπει επίσης να σας πω πώς δεν είμαι εμπειρογνώμων της περιοχής – δεν είμαι αφρικανολόγος. Στην Ελληνική Διπλωματική Υπηρεσία δεν ειδικευόμαστε. Αυτό είναι και κακό και καλό. Το καλό είναι ότι κάνουμε διαφορετικά πόστα και αποκτούμε μια γενική εικόνα των πραγμάτων σε διαφορετικές χώρες αλλά και διεθνώς.

Έτσι μπορώ να διαπιστώσω πως η παγκόσμια κατάσταση είναι όπως την περιέγραψε ο Λένιν πριν σχεδόν εκατό χρόνια – είναι έτσι ακόμα περισσότερο, μετά τις ανατροπές και τις παλινορθώσεις των ετών 1989-1991.

Η ανθρωπότητα διέρχεται το στάδιο του ιμπεριαλισμού, ανώτατου σταδίου του καπιταλισμού, κυριαρχούν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και τα μεγάλα κράτη που συνδέονται με αυτούς. Μεταξύ αυτών των διεθνών δυνάμεων, των ιμπεριαλιστών, υπάρχει ανταγωνισμός (κάποτε και σύμπραξη) με αντικείμενα αγορές, πρώτες ύλες, πηγές ενέργειας, οδούς και αγωγούς μεταφοράς.